har ikkje sett deg sidan.
var vel heime i helga. no kjennes gangane på skulen som tronge igjen. berre små tuber du må gjennom med vakum. og du er ein stad rundt her. men denne gongen skal eg ikkje unngå. nok grining. du seier ting eg trur du ikkje meiner det, men så seier du det jo kvifor? er det fordi det gjer det lettare. seier du det itl deg sjølv, eller for å få meg til åg å fortare eller kanskje ikkje at ein ikkje meiner det/meiner det, men sånn som ei hypotese. at ein kastar ut ting for å sjå om dei stemmer. såg så annleis ut. såg så lita ut med den ballen i hendene. som du holdt ein heil planet. men likavel var det som du kasta den på magen min. nei. har det noko å si no uansett. javel så skal eg vise at eg fortsatt er meg uansett kva som skjer.
eg har nok å tenke på faktisk. eg skal ikkje tenke på det. eg skal berre vere sånn «hæ? meg? å eg berre livet går vidare liksom» eg kan vere tøff. eg kan si hei. heve meg over. må bere halde klumpen nede.

a berre virkar som ingenting skjer medan han pakker. seier sånn går det bra og han berre «kvifor skulle det ikkje gå bra?»

nei eg skal fikse det.

nok grining. eg e ein ninja.